Dobra Książka

Ból jest zazwyczaj jednym z podstawowych objawów, które nakłaniają pacjenta do wizyty u lekarza, dlatego też znajomość podstawowych procesów związanych z jego powstawaniem, jego rodzajów oraz sposobów i możliwości leczenia wydaje się jedną z istotniejszych umiejętności każdego lekarza. Książkę kierujemy do klinicystów różnych specjalności, mając nadzieję, że pomoże im ona w codziennej pracy z chorymi.

Monografia „Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia i zdrowia” to książka „pierwszego kontaktu” dla wszystkich kształcących się w zawodzie ratownika medycznego oraz chcących  zdobyć umiejętności niesienia pierwszej pomocy w życiu codziennym. Autorzy, osoby na co dzień pracujące w ratownictwie medycznym, w przystępny i zwięzły sposób opisują metody postępowania w sytuacjach, jakich świadkiem może być każdy z nas. Dużymi zaletami pracy są przejrzyste i dokładne opisy postępowania oraz doskonale wykonane zdjęcia ilustrujące poszczególne techniki ratownicze.

Książka „Leczenie bólu w ratownictwie medycznym” to zwięzła praca poświęcona objawowi najczęściej spotykanemu przez ratowników medycznych. Jej istotą jest pokazanie i stałe przypominanie osobom mającym pierwszy kontakt z poszkodowanym, że ból stanowi jednocześnie sygnał alarmowy, który wskazuje na charakter problemu, a także dokuczliwy objaw, który należy jak najszybciej usunąć. Z tego powodu wielkie znaczenie ma szybkie rozpoznanie charakteru bólu, jego źródła, a następnie właściwe, zindywidualizowane postępowanie. 

Książka jest zbiorem fascynujących wywiadów z osobami, które łączą profesję psychiatrii z działalnością artystyczną. Rozmówcy dzielą się w niej refleksjami o roli sztuki w swoim życiu, sposobach wyrażania siebie przez twórczość, a także snują opowieści o procesie tworzenia. W ogromnej mierze wywiady dotyczą jednak samej psychiatrii. Rozmówcy opowiadają, jak to jest być lekarzem, a także autorytetem w dziedzinie psychiatrii. Odkrywają tajniki swoich osobistych i zawodowych postaw, które leżą u podłoża sukcesu. Do udziału w tym zbiorowym dziele zostali zaproszeni znakomici psychiatrzy, autorzy wielu publikacji i podręczników, kierownicy klinik, a równocześnie odnoszący sukcesy praktycy. Wywiady przeprowadził znany i ceniony specjalista w dziedzinie psychiatrii, przewodniczący Komisji ds. Kultury i Sztuki Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego dr hab. n. med. Sławomir Murawiec.

Książka jest znakomitym zbiorem wywiadów z dziesiątką wybitnych ekspertów polskiej psychiatrii: profesorami tytularnymi, którzy są czynni zawodowo, pełnią funkcje kierownicze oraz mają w swoim dorobku dużą liczbę publikacji w bazie Pub-Med.gov. W gronie tym znaleźli się: prof. Napoleon Waszkiewicz, prof. Agnieszka Słopień, prof. Marek Krzystanek, prof. Agata Szulc, prof. Piotr Gałecki, prof. Joanna Rymaszewska, prof. Jerzy Samochowiec, prof. Jerzy Cubała, prof. Marcin Cubała oraz prof. Dominika Dudek.

Dziennikarka Ewa Pągowska, która przeprowadziła z nimi wywiady, starała się podkreślić ich indywidualność, przedstawić fascynacje, pasje i plany. Czytelnik ma okazję poznać nie tylko kamienie milowe ich drogi zawodowej oraz mentorów, ale także to, w jaki sposób spędzają czas wolny i jak dbają o swój dobrostan.

Stwardnienie rozsiane (SM, sclerosis multiplex) jest przewlekłą chorobą ośrodkowego układu nerwowego (OUN), w której następuje demielinizacja aksonów komórek nerwowych, czyli niszczenie osłonek wypustek komórek nerwowych odpowiedzialnych za prawidłowe przewodzenie impulsów elektrycznych.

Prawidłowe przewodzenie impulsów nerwowych stanowi kluczowy element funkcjonowania organizmu, odpowiada bowiem za prawidłowe poruszanie się i czynność narządów wewnętrznych, np. pęcherza moczowego, jelit i serca, oraz czynność narządów zmysłów. Jego spowolnienie w różnych obszarach mózgu może wywoływać różne i zmieniające się objawy, pozornie ze sobą niezwiązane. Dlatego chorzy na SM zgłaszają wiele różnych dolegliwości.

W publikacji chorzy na SM znajdą praktyczne zalecenia i porady związane z codziennym funkcjonowaniem z tą chorobą.

Życie stało się dla wielu syte i nudne. Monotonny, bezideowy styl życia skłania do poruszania się na krawędzi w poszukiwaniu energii - do zachowań hedonistycznych. Hedonistycznych w pełnym znaczeniu, dalekim od robienia sobie umiarkowanych, epikurejskich przyjemności. Poszukiwanie energii jest z zasady racjonalne (bo bez energii żyć się nie da), ale może być także niszczące (gdy przekształca się w bezideową eksploatację) . Nie jest to więc tylko "apetytywne zachowanie" - poszukiwanie zaspokojenia instynktów, lecz współcześnie - w świecie i czasach, kiedy wiele osób doświadcza wypalenia i anhedonii, braku sensu i miłości - jest działaniem samonaprawczym, próbą swoistej rewitalizacji. Wiele z tak wybieranych aktywności jest ryzykownych i kontrowersyjnych, kompulsywnych i wyczerpujących. Inaczej mówiąc, hedonizm nie zawsze jest w stanie odwrócić depresyjną anhedonię, a nawet może ją pogłębić. Medycyna oparta na faktach nie jest jednak po to, by moralizować, lecz by dostarczać swoim klientom danych, z którymi zrobią już, co zechcą (...). O życiu współczesnych hedonistów nie dyskutuje się w sposób medyczny. Prym wodzą ideolodzy, którzy mają jedną radę, by czegoś nie robić albo robić coś wbrew sobie. Taka rada jest trudna do wykonania, o ile w ogóle jest słuszna. Do maja 2013 r. wyróżniano w USA uzależnienie od kofeiny; wypowiadano niezliczone banały nt. szkodliwości picia kawy, by ostatecznie takie rozpoznanie uznać jedynie za hipotezę naukową. O przekroczeniach w rodzaju palenia marihuany czy o związkach nieformalnych albo się nie mówi, albo mówi się z wypiekami na twarzy, albo przeżywa się lękowo czy desperacko. Nie ma tolerancji dla postaw hedonistycznych, chociaż praktykuje się je powszechnie i z ekstatycznym oddaniem. Pomijane jest, jaką funkcję pełnią te aktywności w codziennej fizjologii, czy są i w jakim stopniu są szkodliwe, neutralne lub paradoksalnie - korzystne medycznie.

Dla wszystkich, którzy szukają energii, to vademecum.

Życie stało się dla wielu syte i nudne. Monotonny, bezideowy styl życia skłania do poruszania się na krawędzi w poszukiwaniu energii - do zachowań hedonistycznych. Hedonistycznych w pełnym znaczeniu, dalekim od robienia sobie umiarkowanych, epikurejskich przyjemności. Poszukiwanie energii jest z zasady racjonalne (bo bez energii żyć się nie da), ale może być także niszczące (gdy przekształca się w bezideową eksploatację) . Nie jest to więc tylko "apetytywne zachowanie" - poszukiwanie zaspokojenia instynktów, lecz współcześnie - w świecie i czasach, kiedy wiele osób doświadcza wypalenia i anhedonii, braku sensu i miłości - jest działaniem samonaprawczym, próbą swoistej rewitalizacji. Wiele z tak wybieranych aktywności jest ryzykownych i kontrowersyjnych, kompulsywnych i wyczerpujących. Inaczej mówiąc, hedonizm nie zawsze jest w stanie odwrócić depresyjną anhedonię, a nawet może ją pogłębić. Medycyna oparta na faktach nie jest jednak po to, by moralizować, lecz by dostarczać swoim klientom danych, z którymi zrobią już, co zechcą (...). O życiu współczesnych hedonistów nie dyskutuje się w sposób medyczny. Prym wodzą ideolodzy, którzy mają jedną radę, by czegoś nie robić albo robić coś wbrew sobie. Taka rada jest trudna do wykonania, o ile w ogóle jest słuszna. Do maja 2013 r. wyróżniano w USA uzależnienie od kofeiny; wypowiadano niezliczone banały nt. szkodliwości picia kawy, by ostatecznie takie rozpoznanie uznać jedynie za hipotezę naukową. O przekroczeniach w rodzaju palenia marihuany czy o związkach nieformalnych albo się nie mówi, albo mówi się z wypiekami na twarzy, albo przeżywa się lękowo czy desperacko. Nie ma tolerancji dla postaw hedonistycznych, chociaż praktykuje się je powszechnie i z ekstatycznym oddaniem. Pomijane jest, jaką funkcję pełnią te aktywności w codziennej fizjologii, czy są i w jakim stopniu są szkodliwe, neutralne lub paradoksalnie - korzystne medycznie.

Soma to pierwsza część tryptyku odpowiadającego na pytanie: "Jak żyć?". W tej części redaktorzy zaprosili do współpracy ekspertów, którzy podzielili się w sposób przystępny swoją wiedzą z Czytelnikami. Monografia stanowi intelektualną podróż w sfery wymykające się ocenie statystycznej, dotykające duchowości, psychologii i zdrowia publicznego. Zbiór zebranych zagadnień w tej książce jest ciekawym kompendium wiedzy i może stanowić swoistą instrukcję obsługi ciała w nowoczesnym świecie, wpisując je w z pozoru nieoczywiste konteksty.  Czasami z przymrużeniem oka, czasami z przygniatającą dosłownością, ale zawsze w zgodzie z nauką Autorzy dotykają najważniejszych problemów zdrowia publicznego, chorób wewnętrznych i chorób zależnych od stylu życia, momentami patrząc oczami jednego narratora, który zmaga się z rzeczywistością. 

Podręcznik Niedrożność dróg łzowych – podstawy diagnostyki i leczenia, powstał w odpowiedzi na lukę w polskim piśmiennictwie dotyczącą diagnozowania i terapii schorzeń układu łzowego, będących niezwykle istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia jakości życia pacjenta. To pierwsza publikacja w języku polskim, która w sposób kompleksowy dostarcza wszystkich informacji niezbędnych do prawidłowej diagnostyki i leczenia pacjenta zgłaszającego dolegliwości w postaci patologicznego łzawienia. Książka kierowana jest do lekarzy wszystkich specjalności, szczególnie jednak przeznaczona jest dla lekarzy specjalizujących się i specjalistów w dziedzinie okulistyki, którzy najczęściej w codziennej praktyce spotykają pacjentów z patologicznym łzawieniem. Stanowi wynik wieloletniej pracy zespołu Kliniki Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, który we współpracy z ośrodkami w Poznaniu (Oddział Okulistyczny Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia) i Indiach (Govindram Seksaria Institute of Dacryology, LV Prasad Eye Institute) wprowadził do polskiej medycyny najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące układu łzowego, stając się głównym ośrodkiem zajmującym się tą tematyką w Polsce.

Podręcznik Niedrożność dróg łzowych – podstawy diagnostyki i leczenia, powstał w odpowiedzi na lukę w polskim piśmiennictwie dotyczącą diagnozowania i terapii schorzeń układu łzowego, będących niezwykle istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia jakości życia pacjenta. To pierwsza publikacja w języku polskim, która w sposób kompleksowy dostarcza wszystkich informacji niezbędnych do prawidłowej diagnostyki i leczenia pacjenta zgłaszającego dolegliwości w postaci patologicznego łzawienia. Książka kierowana jest do lekarzy wszystkich specjalności, szczególnie jednak przeznaczona jest dla lekarzy specjalizujących się i specjalistów w dziedzinie okulistyki, którzy najczęściej w codziennej praktyce spotykają pacjentów z patologicznym łzawieniem. Stanowi wynik wieloletniej pracy zespołu Kliniki Okulistyki Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, który we współpracy z ośrodkami w Poznaniu (Oddział Okulistyczny Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. Józefa Strusia) i Indiach (Govindram Seksaria Institute of Dacryology, LV Prasad Eye Institute) wprowadził do polskiej medycyny najnowsze metody diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące układu łzowego, stając się głównym ośrodkiem zajmującym się tą tematyką w Polsce.