Dobra Książka

Żeby stosować dietę, trzeba ją zrozumieć.
Poradnik nie tylko podpowiada, co jeść, a czego nie jeść, lecz także wyjaśnia dlaczego.

Terminem „nieswoiste choroby zapalne jelit” określamy grupę chorób, których etiologia do tej pory nie została w pełni poznana. Należą do niej przede wszystkim wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego–Crohna. Do licznych czynników środowiskowych wpływających na występowanie i przebieg nieswoistych zapaleń jelit należą: palenie papierosów, wysoko przetworzona dieta, infekcje bakteryjne, wirusowe, zaburzenia składu mikrobiomu, stosowanie niektórych leków (antybiotyki) oraz być może czynniki psychologiczne.

O oczy powinniśmy dbać od najmłodszych lat, ponieważ chcemy, aby służyły nam jak najlepiej przez całe życie. Oprócz innych działań (np. doboru odpowiednich okularów, jeśli jest taka potrzeba) dużą rolę we wspieraniu narządu wzroku odgrywa zdrowa dieta, bogata w składniki odżywcze, pozytywnie wpływająca na oczy.

Sposób odżywiania kobiet w ciąży to jeden z najważniejszych czynników wpływających na jej przebieg, rozwój wewnątrzmaciczny i wzrastanie dziecka oraz jego dobrostan, zarówno w okresie dzieciństwa, jak i w życiu dorosłym. Odpowiada on również za stan zdrowia matki oraz jej funkcjonowanie po porodzie.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

W podręczniku w sposób logiczny i przejrzysty opisano niełatwe zagadnienia anatomii, fizjologii i patofizjologii, ambulatoryjnej i klinicznej, diagnostyki neurologicznej, otolaryngologicznej, audiologicznej i radiologicznej układu równowagi. Wyodrębnione są rozdziały przedstawiające różnice kliniczne między zawrotami głowy wieku dziecięcego a występującymi u osób w wieku podeszłym.

Aktualnie w Polsce stosujemy standardy leczenia nadciśnienia tętniczego z 2011 r. opracowane przez ekspertów Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT). Jest to aktualizacja dokumentu z 2008 r., opartego w ogromnej mierze na rekomendacjach Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. (...)

Gdy niniejsza książka była na etapie końcowych przygotowań do wydania, zostały opublikowane nowe rekomendacje leczenia nadciśnienia tętniczego według Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC, European Society of Cardiology) i Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (ESH, European Society of Hypertension). (...)

Zdaniem autorów dokumentu ESC/ESH ważnym elementem farmakoterapii nadciśnienia tętniczego są preparaty złożone. Kombinacja leków w jednej tabletce ułatwia pacjentom przestrzeganie zaleceń lekarskich i poprawia kontrolę ciśnienia tętniczego. Obecnie dostępne są preparaty złożone zawierające nawet trzy substancje czynne. Z uwagi na współwystępowanie nadciśnienia tętniczego i innych czynników ryzyka chorób układu krążenia (np. dyslipidemii) korzystna może się okazać tabletka wielolekowa (polypill), w której oprócz kombinacji leków hipotensyjnych znajdzie się statyna i kwas acetylosalicylowy (w dawce kardiologicznej).